Vertel nog eens...

Inge Verbiezen • Oud-collega en vrijwilliger

Ik had Pedagogiek gestudeerd aan de Universiteit van Nijmegen maar daar bleek destijds “geen droog brood mee te verdienen”. Ik heb toen een snelle omscholing gedaan in de richting Secretarieel/Commercieel en in 1990 gereageerd op de functie van secretaresse  bij, toen nog, SOHO. Op 1 juni 2023 ben ik met vervroegd pensioen gegaan. 

"Een mooie ontwikkeling vind ik de grote opmars van de hond die ingezet wordt bij therapeutische interventies."

Mijn mooiste herinnering
Mijn mooiste en meest bijzondere herinnering is toch wel de opening van het pand aan de Broekstraat, waarbij, toen nog, Koningin Beatrix aanwezig was. Een hele belevenis om dit mee te maken, met alle protocollen van dien; zo moest er een apart toilet voor haar gereserveerd worden, met asbak, en er moest een ambulance op het terrein paraat staan.

Vroeger vs. nu
Een mooie ontwikkeling vind ik de grote opmars van de hond die ingezet wordt bij therapeutische interventies. Een minder mooie periode was die van het "dreigend faillissement”. Dat was voor alle betrokkenen een hele zware en spannende periode, waarbij we niet wisten of de stichting het zou redden.

Leuke anekdote
In het oude pand aan de Kloosterstraat sloot ik op vrijdagmiddag een archiefkast af (niet wetende dat de huiskat Sammy zich daarin verstopt had). Toen ik op maandag die kast openmaakte kwam mij een totaal gestreste kat tegemoet en ook een penetrante lucht, want waar had hij al die tijd zijn behoefte moeten doen? Juist… in die kast. 

Ik had Pedagogiek gestudeerd aan de Universiteit van Nijmegen maar daar bleek destijds “geen droog brood mee te verdienen”. Ik heb toen een snelle omscholing gedaan in de richting Secretarieel/Commercieel en in 1990 gereageerd op de functie van secretaresse  bij, toen nog, SOHO. Op 1 juni 2023 ben ik met vervroegd pensioen gegaan. 

"Een mooie ontwikkeling vind ik de grote opmars van de hond die ingezet wordt bij therapeutische interventies."

Mijn mooiste herinnering
Mijn mooiste en meest bijzondere herinnering is toch wel de opening van het pand aan de Broekstraat, waarbij, toen nog, Koningin Beatrix aanwezig was. Een hele belevenis om dit mee te maken, met alle protocollen van dien; zo moest er een apart toilet voor haar gereserveerd worden, met asbak, en er moest een ambulance op het terrein paraat staan.

Vroeger vs. nu
Een mooie ontwikkeling vind ik de grote opmars van de hond die ingezet wordt bij therapeutische interventies. Een minder mooie periode was die van het "dreigend faillissement”. Dat was voor alle betrokkenen een hele zware en spannende periode, waarbij we niet wisten of de stichting het zou redden.

Leuke anekdote
In het oude pand aan de Kloosterstraat sloot ik op vrijdagmiddag een archiefkast af (niet wetende dat de huiskat Sammy zich daarin verstopt had). Toen ik op maandag die kast openmaakte kwam mij een totaal gestreste kat tegemoet en ook een penetrante lucht, want waar had hij al die tijd zijn behoefte moeten doen? Juist… in die kast. 

Inge Verbiezen
Oud-collega en vrijwilliger

Vertel nog eens...

Volledig scherm