Naomi, therapiehond Chello en therapeut Madelon

Therapeut Madelon, therapiehond Tracker en Naomi

De nu zestienjarige Naomi uit Flevoland stond ondanks grote gedragsproblemen en een vrijwel onhoudbare situatie thuis totaal niet open voor traditionele hulpverlening.     Therapie & Coaching van Hulphond Nederland brengt echter een omslag in haar gedrag teweeg. “Ik vind het heel fijn om met dieren te werken. Ik hoef niets te zeggen, maar ze voelen me toch aan.”

Tekst: Linda van 't Land  |    Fotografie: Kelsie Lentjes (Hulphond Nederland)

Naomi is zes jaar oud, wanneer haar moeder Sandra een relatie krijgt met Petra. “Ik merkte meteen dat Naomi een bijzonder meisje was”, herinnert Petra zich. “Ze was heel amicaal naar anderen en vertelde bijvoorbeeld voortdurend aan kassières in de supermarkt dat ze twee moeders heeft. Thuis was ze echter een gesloten kind, dat zich moeilijk liet knuffelen. Op school was ze soms ineens urenlang vermist: dan bleek ze even verderop bij een vijver eendjes te zitten voeren. Ze had iets ongrijpbaars en we kregen maar moeilijk vat op haar.”

Eens per week traint Naomi met therapeut Madelon en een of meerdere hulphonden. “Mijn favoriete hond was Spin, een zwarte labrador”, vertelt Naomi enthousiast. “Helaas komt die niet meer mee. Nu train ik vaak met Oni. Ook dat gaat goed. Aan het begin van iedere training stellen we doelen op basis van wat ik wil leren. We oefenen bijvoorbeeld om een rots te zijn – of water. Zo leer ik dat ik niet hoef in te gaan op een uitnodiging van anderen om te gaan blowen in de stad. Of om juist dingen langs me heen te laten glijden, als ik er niets mee wil of kan.”

Respectvoller
Nu zij de concrete gevolgen zien van de therapiesessies van Hulphond Nederland, halen de mama’s van Naomi voorzichtig maar opgelucht adem. “Er is rust gekomen. Om de week komt Naomi een weekend thuis. Dan zien we de verschillen met twee jaar geleden. We hoeven niet meer voortdurend op onze hoede te zijn of continu te de-escaleren om te zorgen dat een situatie niet volledig uit de hand loopt. Naomi geeft nu en dan zelfs complimenten en is veel respectvoller naar ons toe, ook in ons app-verkeer.”

Petra en Sandra zijn in therapie gegaan om de afgelopen jaren te verwerken en een gezamenlijke weg vooruit te vinden. Bij Naomi, dochter van een onbekende donorvader, is inmiddels hechtingsproblematiek geconstateerd en een vorm van autisme. “Naomi’s moeder heeft van jongs af aan bij instanties aangegeven dat er problemen waren. De juiste deur is echter nooit opengegaan, met alle gevolgen van dien. Nu de situatie langzaam maar zeker beheersbaar is, zien wij beter dat Naomi ziek is en een gedragsstoornis heeft waar we allemaal mee moeten leren omgaan. Van daaruit kunnen we voorzichtig verder. Naomi is extreem over grenzen heen gegaan, maar nu zijn we supertrots op haar. We realiseren ons dat al dat lelijke gedrag één grote schreeuw om hulp is geweest.”

Doodsangst
Wanneer Naomi naar de middelbare school gaat en in contact komt met verkeerde vrienden en social media, gaat het snel bergafwaarts binnen het gezin. Op social media vertoont Naomi uitdagend, grensoverschrijdend gedrag en al spoedig komen er drugs in het spel. “We hebben verschrikkelijke situaties meegemaakt”, vertelt Petra verdrietig. “Mijn vrouw en ik sliepen met de slaapkamerdeur op slot en bewaarden alle messen in huis achter slot en grendel. Wanneer we ’s nachts de WiFi uitzetten, bonsde Naomi de hele nacht woedend op onze slaapkamerdeur. Ze sloopte haar slaapkamer, was verbaal zeer agressief tegen mij en gebruikte tegenover haar moeder zelfs fysiek geweld. We hebben doodsangsten uitgestaan. Naomi stond met haar gedrag volledig boven ons. De situatie thuis was onhoudbaar.”

Er wordt hulp geboden vanuit de gemeente en via een jeugdgids. Ook verblijft Naomi soms een poosje op de crisisopvang en krijgt ze wekelijks bezoek van een jeugdbegeleider. Uiteindelijk wordt er buitenshuis een plek voor Naomi gevonden in een gesloten instelling. Ze kan er echter niet aarden en vertoont veel wegloopgedrag. Soms is ze nachtenlang spoorloos. “Radeloos zijn we geweest”, bekent Petra. “Maar toen kwam er een plekje vrij in Eefde, waar Naomi in contact kwam met de Therapie & Coaching van Hulphond Nederland.”

Zelfvertrouwen, rust en geld
Tijdens de therapiesessies met hulphonden en professionele therapeuten leert Naomi om over zichzelf te praten. “Het ging altijd alleen maar over mij met hulpverleners en dat vond ik heel vervelend”, vertelt Naomi. “Tijdens de therapie met hulphonden focussen we vooral op spelletjes met de honden. Hierdoor heb ik beter leren praten en ook meer zelfvertrouwen gekregen. Ik moet bijvoorbeeld een balletje van een hond zien te krijgen. Daardoor heb ik geleerd: hoe minder aandacht je eraan schenkt, hoe gemakkelijker je iets voor elkaar krijgt. Als je geen moeite doet om iets los te krijgen, is er voor de ander al snel niets meer aan. Dat herken ik in dagelijkse situaties met andere jongeren. Ik heb meer rust en geduld gekregen.”