Gastgezinbegeleider Marij Hoefnagels, Hulphond in opleiding Sela en Jantine Stegeman

Tekst: Linda Schlief    |    Fotografie: Kelsie Lentjes (Hulphond Nederland)

Ongeveer vier jaar geleden raakte Jantine Stegeman bij de lokale supermarkt in gesprek met twee vrijwilligers van stichting Hulphond. Gecharmeerd van de hulphond die ze bij zich hadden en overtuigd van het mooie werk van de stichting, besloot ze donateur te worden. Later las ze in de nieuwsbrief dat de stichting op zoek was naar gastgezinnen. Jantine, haar man en drie kinderen hadden op dat moment zelf ook al een hond, en daar kon er best eentje bij. Ze waren net verhuisd en Jantine ging minder dagen werken, dus dit sprak haar erg aan.

Er wordt altijd gekeken bij welk gastgezin een pup het beste past. Op dit moment heeft Jantine 2 pups in huis: teefje Sela was er al en later kwam reutje Wolf erbij. Helaas blijkt de combinatie toch te uitdagend voor Wolf. Wolf wordt daarom overgeplaatst naar een wat rustiger gastgezin. Dat zijn zaken waar Marij over meedenkt. Ze kijkt wat het beste is voor de hond, maar ook voor het gastgezin.

Marij: “Het is heel vervelend voor onze gastgezinnen als een hond niet geschikt is voor zijn taak als hulphond, maar voor ons als stichting is het belangrijk dat de hond zijn taak aan kan. In zo’n geval volgt een  goed gesprek met de gastgezinnen waarin wij duidelijk uitleggen waarom wij deze beslissingen moeten nemen, en de gastgezinnen zijn uiteraard al voorbereid dat dit kan gaan gebeuren. We gaan dan  een ander huis zoeken voor de hond. Een die bij hem past. De hond moet natuurlijk wel gelukkig worden van het werk, én medisch goed in orde zijn. Zo kijk ik altijd naar wat het beste is voor mens en hond. Je bouwt ook echt een band op met het gastgezin. Het is echt fantastisch als mensen wéér een pup in huis nemen als ze klaar zijn met de eerste. Die ervaring die je opdoet is voor iedereen zó waardevol.”

Samenwerking en support
Jantine kan Marij altijd appen of bellen met vragen over socialisatie, gedrag of medische zaken: “Marij is echt een toppertje!” In de eerste weken komt de begeleider wekelijks thuis bij de gastgezinnen. Daarna zijn er elke maand groepslessen met meerdere gastgezinnen samen, loslooplessen en locatielessen. Eens per maand is er een huisbezoek om de voortgang te bespreken. Als het nodig is kunnen er nog specifieke trainingen worden gedaan met de pups en hun gastbaasjes. 

In coronatijd verliep alles natuurlijk net weer wat anders. De groepslessen in Herpen vielen door de coronamaatregelen allemaal weg. Dat vindt Jantine erg jammer. De groepslessen     en -trainingen hebben ook een sociaal aspect: je ontmoet andere gastgezinnen die net als jij de pups opvoeden. Gelukkig kunnen sinds enkele maanden de groepslessen wel weer buiten plaatsvinden.

Het resultaat, na 17 maanden
Na  17 maanden verlaten de pups het gastgezin. Ze gaan dan naar het opleidingscentrum van Hulphond Nederland in Herpen, waar de honden de eerste 2 maanden altijd worden geobserveerd door trainers om te kijken voor welke type ‘hulp’ de hond gaat worden opgeleid. Vanaf ongeveer 19 maanden worden ze met specifiek maatwerk getraind voor de cliënt die ze mogen gaan helpen. Het gastgezin krijgt dan nog regelmatig foto’s en updates zodat zij zien hoe het met de hond gaat.

Bij het eerste informatie- en  kennismakingsgesprek ontmoette Jantine gastgezinbegeleider Marij Hoefnagels. Die  werkt in de omgeving, namelijk in Arnhem, Nijmegen, Ede en Wageningen.. Marij is al zo’n 7 jaar werkzaam bij stichting Hulphond. Ze begon als stagiaire bij de hondenverblijven en kreeg direct daarna een contract als hondenverzorger in Herpen. Na ruim drie jaar begon ze als gastgezinbegeleider. Ze is het eerste aanspreekpunt voor zo’n 20 à 25 puppygastgezinnen en begeleidt daarnaast ook nog zo’n 25 werkende therapiehonden. Zelf heeft ze drie honden thuis: twee van haarzelf en één therapiehond, waarvoor zij als gastgezin fungeert.

Wat houdt het in om gastgezin te zijn?
Gastgezinnen zijn ontzettend belangrijk voor de opvoeding van hulphonden. Vanaf 8 weken tot ongeveer 17 maanden wonen pups bij een gastgezin, waar ze een goede basisopvoeding krijgen in een huiselijke setting. In principe willen wij met de nieuwe CARAT methode alleen puppen in opleiding nemen die ook echt geschikt zijn.

Jantine heeft inmiddels vier pups in huis gehad en ervaarde dat elke hond weer anders is. Toen ze de eerste pup van stichting Hulphond kreeg, was hun eigen hond er ook nog. Die was wat ouder en vormde zo een mooi voorbeeld voor de pup. Toch is het heel anders om een eigen hond te hebben dan een pup die opgeleid gaat worden tot hulphond. De hulphond-in-spé moet zo veel mogelijk mee op pad om de wereld te leren kennen. Naar de supermarkt, naar een pretpark, naar feestjes en de stad. Dat is behoorlijk intensief en kan soms ook wel een uitdaging zijn. Niet iedereen vindt het bijvoorbeeld fijn als de hond mee op bezoek komt. Toch is het belangrijk voor de pup om te leren omgaan met verschillende situaties. Een hulphond opvoeden is echt een project voor het hele gezin. Gelukkig helpen de kinderen van Jantine en haar man ook mee.

Jantine: “Natuurlijk is het moeilijk om na die17 maanden afscheid te nemen van de hond. Vooral de kinderen vinden dat vaak lastig. We weten echter dat het voor een goed doel is: de pups die wij hebben opgevoed helpen nu mensen in een rolstoel bij hun dagelijkse leven. Dat is hartstikke mooi om te zien! Ik zie het als een soort werkproject: er zit een duidelijk begin en eind aan en dat hoort erbij.”

De voorbereiding en begeleiding
Niet elk gezin is geschikt als gastgezin. Daarom is er altijd eerst een kennismakings- en meeloopperiode, waarin je als gezin meer te weten komt over het werk en de opvoedmethodes van stichting Hulphond. De gastgezinbegeleider komt ook op bezoek om meer aan de weet te komen over de gezinssituatie. Op deze manier kunnen gastgezinnen en de stichting een goede keuze maken en ervaren of het bij hen past om gastgezin te worden.