In actie voor Hulphond Nederland

HEILIG HARTSCHOOL - HERNEN

Waar een kleine school groot in kan zijn
“De Heilig Hartschool is een kleine katholieke school die al meer dan 100 jaar in de kern van Hernen (gemeente Wijchen) staat. De school heeft net iets meer dan 50 leerlingen, en is desondanks tot grote daden in staat. Namens de school en haar leerlingen overhandigde leerkracht Milou Duijghuisen een cheque van maar liefst €1730,- aan Hulphond Nederland.”

€1730,- , wat een prachtig bedrag, 
hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
“Net voor de komst van het coronavirus in ons land hadden we bepaald dat we in actie zouden gaan komen voor Hulphond Nederland. Het idee was om dit middels een statiegeldactie en een sponsorloop te doen. Alles lag al klaar, was zelfs al mee naar huis en toen kwam corona. We hebben daarna alles af moeten blazen en op de plank moeten laten liggen. Een aantal kinderen 

Hoe zijn jullie bij Hulphond Nederland terecht gekomen?
“Samen met de ouderraad wordt ieder jaar het goede doel - waarvoor we in actie gaan komen - bepaald. Zij dragen de goede doelen aan en samen met hen kiezen we welk doel het beste bij de school past. Twee jaar geleden zat er iemand in de ouderraad die Hulphond Nederland een warm hart toedraagt, en zo zijn we dus bij jullie uitgekomen.”

Heeft Hulphond Nederland jullie hierbij geholpen?
“Destijds, ruim twee jaar geleden dus, is er iemand met een hulphond op school geweest om de kinderen te vertellen en te laten zien wat een hulphond allemaal doet en kan. Maar  

aangezien dat al weer even geleden was, waren de kinderen van groep 1 en 2 in de veronderstelling dat we aan het ‘sparen’ waren voor een eigen hond op school. Dat hebben we dus even recht moeten zetten. Gelukkig was er tijdens de sponsorloop ook weer een cliënt met hulphond aanwezig. Zij heeft samen met een van jullie gastgezinnen de kinderen nogmaals laten zien en ervaren wat een hulphond kan betekenen voor iemand die beperkt is.”

was echter al van start gegaan met het ophalen van flessen en zoeken van sponsoren. Dat geld hebben we dus ook maar ‘even’ opzij gelegd. Dit jaar konden we de boel weer oppakken en zijn we verder gegaan waar we waren gebleven. We hebben twee parcours uitgezet: één voor de onderbouw en één voor de bovenbouw. Beide groepen hebben toen na elkaar gedurende een bepaalde tijd rondjes gelopen voor het goede doel.”